จากใจบอกอ...ขอต้อนรับสู่สปริง

สวัสดีปีใหม่ท่านผู้อ่านทั้งหลาย เดือนเมษายนมีประเพณีที่สำคัญ คือ ประเพณีสงกรานต์หรือปีใหม่ของชาวเอเชียเรา มีการเปลี่ยนแปลงทางฤดูกาลในพื้นที่ต่างๆ ขอโลก ทำให้อุณหภูมิในบางพื้นที่เริ่มร้อนขึ้น บางพื้นที่ร้อนมาก โดยเฉพาะในประเทศไทย หากแต่ไม่ใช่ร้อนแค่อากาศ บรรยากาศอย่างอื่นก็ร้อนด้วย จะร้อนอย่างไรก็แล้วแต่ ขอให้ทุกคนใช้น้ำใจช่วยดับความร้อนอันนี้ให้หมดไป
ในวาระดิถีขึ้นปีใหม่นี้ ไม่มีอะไรเป็นของกำนัลให้กับท่านผู้อ่านทั้งหลาย จึงขอนำบทกลอนของท่านพุทธทาส ฝากไว้เป็นข้อคิดหรือน้ำชโลมจิตใจให้คลายร้อน ดังนี้
ปีใหม่มี สำหรับดี กว่าปีเก่า
พืชมีเหง้า ครบปี ทวีหัว
ทั้งขนาด และจำนวน ล้วนเกินตัว
แต่คนชั่ว กลับถอยถด ดีลดลง
คือปีหน้า เลวลงกว่า ในปีนี้
ไม่กี่ปี จะหมดดี เพราะมีหลง
รู้สึกตัว ละชั่ว, เพราะเห็นตรง
ดีจะคง ดีขึ้นไป ชื่นใจเอยฯ
กลับมาพูดเรื่องวารสารของพวกเราดีกว่า ฉบับนี้ก็เป็นฉบับที่ ๒ หรือฉบับต้อนรับฤดูใบไม้ผลิ(ในประเทศสหรัฐอเมริกา)ที่กำลังย่างกรายเข้ามา ปีนี้หลายมลรัฐในประเทศสหรัฐอเมริกาต้องประสบภาวะหนาวเหน็บและความยุ่งยากจากสโนว์ที่มีมากเกินไป บางมลรัฐหิมะไม่เคยตกก็ตก เช่น มลรัฐฟลอริด้า บางมลรัฐไม่เคยตกเยอะ แต่ปีนี้ตกเยอะ เช่น แมรี่แลนด์, เวอร์จิเนีย และวอชิงตันดีซี เล่นเอาประชาชนในหลายพื้นที่ตั้งรับแทบไม่ทัน
ช่วงหลายปีที่ผ่านมาผู้คนทั่วโลกต่างกล่าวถึงเรื่องภาวะโลกร้อน(Global warming)และองค์กรต่างๆ พยายามรณรงค์ กระตุ้นเตือนให้ประชาคมโลกตื่นระวังเกี่ยวกับการใช้วัสดุอุปกรณ์ที่จะไม่ส่งผลกระทบต่อโลกของเรา อันที่จริงเราต่างก็รู้เรื่องเหล่านี้ดีว่าควรทำอะไร อย่างไร แต่จะมีสักกี่คนที่ไม่หยุดอยู่แค่รู้ แต่ลงมือปฏิบัติจริง เหตุการณ์ต่างๆ ที่เกิดขึ้นในโลก ไม่ว่าจะเป็นภัยธรรมชาติที่เกิดขึ้นที่เฮติต่อมาจนถึงชิลี ทำให้คนในโลกได้สำนึกมากขึ้นว่าเราทำลายธรรมชาติมากไปหรือเปล่า...เราควรจะทำสักอย่างเพื่อโลกใบนี้ที่เราอาศัยอยู่...พวกเราต่างรู้ว่าจะทำอย่างไร เริ่มต้นจากตัวท่านก่อน ลำดับต่อมาคือคนในครอบครัว สังคม และประเทศชาติของท่าน แต่พวกเราจะเอาชนะมารร้ายในใจของพวกเราทำสิ่งที่ถูกต้องได้หรือป่าว...? หรือพวกเราจะให้ความฟุ่มเฟือย ความโลภ และความเห็นแก่ตัวทำลายโลกใบนี้และตัวเราในที่สุด
ช่วงเดือนเมษายน ชุมชนไทยในมลรัฐต่างๆ ของอเมริกามีการจัดประเพณีสงกรานต์ โดยมีวัดเป็นศูนย์กลางในการจัดงานแสดงวัฒนธรรมประเพณีอันดีงามนี้ เป็นสิ่งที่น่ายกย่องสรรเสริญ และควรภาคภูมิใจในวัฒนธรรมประเพณีอันดีงามของตนเอง ชาวพุทธไม่ควรน้อยเนื้อต่ำใจในวัฒนธรรมและความเชื่อของตัวเอง แต่สิ่งที่เราไม่ควรภูมิใจคือการทำความชั่ว หรือเป็นคนชั่ว
วารสารฉบับนี้ยังคงอัดแน่นไปด้วยเนื้อหาสาระมากมาย อยากให้ผู้อ่านลองอ่านบทความแต่ละบทหลายๆ ครั้ง เพราะบางครั้งการอ่านก็ขึ้นอยู่กับเวลา อารมณ์ และบรรยากาศด้วยเหมือนกัน เคยสังเกตไหมว่า ภาพยนตร์บางเรื่องดูในเวลาหนึ่ง ช่วงอารมณ์หนึ่ง อาจจะคิดอย่างหนึ่ง แต่ถ้าเราดูกับเพื่อน อาจจะคิดหรือมีมุมมองที่เปลี่ยนไป
ก่อนจะอำลากันไป ขอกล่าวคำว่า สวัสดีปีใหม่ ขอให้มีความสุข ความเจริญรุ่งเรืองในหน้าที่การงาน ยิ่งๆ ขึ้นไป อย่าลืมละ ความสุข ความเจริญ ไม่ได้เกิดขึ้นเองนะ ต้องทำด้วยตนเอง ตามแบบฉบับชาวพุทธ....สวัสดี พบกันใหม่ฉบับหน้า